کد مطلب:315805 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:187
زیارتی از امام زمان
«السلام علی أبی الفضل العباس بن امیرالمؤمنین المواسی اخاه بنفسه الآخذ لغده من امسه الفادی له الواقی الساعی الیه بماءه المقطوعة یداه لعن الله قاتلیه یزید بن وقاد و حكیم بن الطفیل الطائی». [1] .
«سلام بر اباالفضل العباس پسر امیرالمؤمنین كه با برادرش همیاری نمود كسی كه از امروزش برای فردایش (از دنیایش برای آخرتش) اندوخت و خودش را فدای برادرش و خود را سپر وی نمود و برای آوردن آب برای وی كوشش كرد، كسی كه دو دستش قطع شد خدا لعنت كند قاتلان او، یزید بن وقاد و حكیم بن طفیل طایی را.
این زیارت را مرحوم علام مجلسی رحمه الله در دو مورد از كتاب بحارالانوار با ذكر سند از كتاب اقبال سید بن طاووس نقل نموده است. این زیارت منسوب به امام زمان حجت بن الحسن علیه السلام است ولی در حالات عبدالله بن امیرالمؤمنین تردید مجلسی رحمه الله را در این موضوع نقل نمودم وی گفته: شاید از امام حسن عسكری علیه السلام باشد در سند روایت آمده كه از ناحیه مقدسه به دست رسیده است.
به هر صورت صدور آن را از معصوم علیه السلام روی ظواهر مسلم می دانند.
در این زیارت چند فضیلت برای قمر بنی هاشم علیه السلام ذكر شده است:
1- خود را فدای برادر نمود.
2- خود را سپر او قرار داد كه در شرح حدیث امام زین العابدین علیه السلام به این دو جهت پرداختم و شرح دادم.
3- «الساعی الیه بماءه»؛ كه كوشش نمود آبی را كه خود به آن نیاز داشت برای برادرش بیاورد كه شرح این نیز گذشت و در جریانات شب و روز عاشورا مفصل ذكر می شود.
4- قاتلان حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام را مورد لعن و نفرین قرار داده است كه در شرح زیارت امام صادق علیه السلام گذشت.
[ صفحه 109]
5- بیان شده كه اباالفضل علیه السلام در دنیا توشه ی آخرت خود را مهیا نمود و به فكر آخرت بود. و این مقامی بس والاست كه انسان در فكر آخرت باشد.
6- همیاری نمودن با برادرش امام حسین علیه السلام؛ «المواسی أخاه بنفسه».
مواسات را در لغت به همیاری نمودن برگردانده اند بنابراین معنای این فراز از زیارت این می شود كه در همه ی موارد با برادرش شریك بود و او را الگو و اسوه ی خود قرار داده بود و قدم به جای قدم وی می نهاد.
از شرحی كه برای ایثار قمر بنی هاشم علیه السلام آوردم می توان در مورد مواسات استفاده نمود كه ایثار مرتبه ای بالاتر از مواسات است.
«سلام بر اباالفضل العباس پسر امیرالمؤمنین كه با برادرش همیاری نمود كسی كه از امروزش برای فردایش (از دنیایش برای آخرتش) اندوخت و خودش را فدای برادرش و خود را سپر وی نمود و برای آوردن آب برای وی كوشش كرد، كسی كه دو دستش قطع شد خدا لعنت كند قاتلان او، یزید بن وقاد و حكیم بن طفیل طایی را.
این زیارت را مرحوم علام مجلسی رحمه الله در دو مورد از كتاب بحارالانوار با ذكر سند از كتاب اقبال سید بن طاووس نقل نموده است. این زیارت منسوب به امام زمان حجت بن الحسن علیه السلام است ولی در حالات عبدالله بن امیرالمؤمنین تردید مجلسی رحمه الله را در این موضوع نقل نمودم وی گفته: شاید از امام حسن عسكری علیه السلام باشد در سند روایت آمده كه از ناحیه مقدسه به دست رسیده است.
به هر صورت صدور آن را از معصوم علیه السلام روی ظواهر مسلم می دانند.
در این زیارت چند فضیلت برای قمر بنی هاشم علیه السلام ذكر شده است:
1- خود را فدای برادر نمود.
2- خود را سپر او قرار داد كه در شرح حدیث امام زین العابدین علیه السلام به این دو جهت پرداختم و شرح دادم.
3- «الساعی الیه بماءه»؛ كه كوشش نمود آبی را كه خود به آن نیاز داشت برای برادرش بیاورد كه شرح این نیز گذشت و در جریانات شب و روز عاشورا مفصل ذكر می شود.
4- قاتلان حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام را مورد لعن و نفرین قرار داده است كه در شرح زیارت امام صادق علیه السلام گذشت.
[ صفحه 109]
5- بیان شده كه اباالفضل علیه السلام در دنیا توشه ی آخرت خود را مهیا نمود و به فكر آخرت بود. و این مقامی بس والاست كه انسان در فكر آخرت باشد.
6- همیاری نمودن با برادرش امام حسین علیه السلام؛ «المواسی أخاه بنفسه».
مواسات را در لغت به همیاری نمودن برگردانده اند بنابراین معنای این فراز از زیارت این می شود كه در همه ی موارد با برادرش شریك بود و او را الگو و اسوه ی خود قرار داده بود و قدم به جای قدم وی می نهاد.
از شرحی كه برای ایثار قمر بنی هاشم علیه السلام آوردم می توان در مورد مواسات استفاده نمود كه ایثار مرتبه ای بالاتر از مواسات است.
[1] بحارالانوار، ج 45، ص 66؛ ج 101، ص 270.